معاد و نقش آن در قرآن

 شيخ محمد ضيايي رحمه الله


الحمد لله رب العلمین و صلی الله و سلم و بارک علی عبده و رسوله الامین سیدنا و نبینا و مولانا محمد و علی آله و صحبه اجمعین
اما بعد:
ممکن است یک سؤال بسیار مهم در مورد بحث معاد و نقش آن در قرآن مطرح شود، سؤال این است که گفته شود چرا نصف قرآن یا نصف بیشتر آیات قرآن به بحث معاد مربوط است مگر این مسئله تا چه حد در سرنوشت مسلمانان و زندگیش اهمیت داشته که بیشتر کلمات قانون اساسی امت فقط به این بحث اختصاص یابد بنظر حقیر سؤالی است بسیار جالب و بسیار بجا در خور بحث .
الجواب: عرض می کنم که قرآن مجید خودش به این موضوع اشاره کرده در دو سه جا خلاصه ی اشاره ی قرآن در دو چیز است یکی اینکه وقتی کسی در کارهایش به هدف اصلی معتقد نیست هرگز وظایف را درست و مخلصانه و با علاقه انجام نمی دهد و نتیجه نمی گیرد این در کلیه ی نظام حیات مطرح است حتی در تجارت و زراعت و صنعت نیز این مسئله برای بشر مهم است کسی اگر معتقد شد که واقعا ً تنها راه آبرومند زیستن و راه نان آبرومند درآوردن این کار است، خوب با اخلاص کار می کند و موفق هم می شود ولی اگر معتقد به این نیست اعتقاد ندارد قانع نشده که تنها راه زندگی و درست زیستن این راه است ، این کار است این عمل است قطعا ً نتیجه نمی گیرد مگر وقتی که با دلایلی برایش ثابت شود که بله تنها راه زندگی این است و باید در این راه جدیت داشته باشد بنابراین یک بحث کلی در همه ی شئون زندگی مطرح است . مطلب دوم آیات قرآن صریحا ً آمده که خیلی رویش تکیه هم کرده و « این که یک رمزی است که وقتی کسی به معاد معتقد نیست نمی تواند قرآن و احکام دین را بفهمد چون خداوند اعلام کرده که اگر کسی اصول عقاید اسلامی را قبول نداشته باشد بصورت رمز بصورت یک چیز معنوی غیر قابل درک بین او و بین قرآن پرده ها ایجاد می شود کوشش آیات قرآن بشدت رد می کند مغزش بشدت آیات قرآن را بیرون می زند سلولها ، نوارهای مغز آمادگی ندارند آیات قرآن را ضبط کند ، نص این آیات این است