مسلمانان و فتح رم
مسلمانان و فتح
رم
در تاريخ فتوحات دريايي مسلمانان فتحي شگفت انگيزتر و خوشايندتر از حمله مسلمانان به شهر باستاني رم وجود ندارد. مسلمانان دو مرتبه به شهر امپراطوران روم حمله كردند و متاسفانه در منابع اسلامي هيچ گونه خبري در اين خصوص و موارد مشابه آن وجود ندارد و اگر هم باشد بسيار كوتاه از كنار آن گذشته اند زيرا چنانكه گفتيم بيشتر اين حملات از سوي غازيان داوطلب انجام مي شد كه به دستگاه خلافت وابسته نبودند. از اين رو بيشتر مورخان مسلمان چيزي درباره اين قهرماني ها و فتوحات اسلامي نمي دانستند. بيشتر اطلاعات ما درباره اين غزوات از منابع اروپايي بدست آمده است. درباره اين حماسه بزرگ مختصرا مي توان گفت كه مجاهدان داوطلب بعد از رايزني بين خود تصميم گرفتند كه به شهر رم حمله كنند. اين تصميم را با حاكم جزيره سيسيل «فضل بن جعفر همداني» درميان گذاشتند و او هم اين موضوع را به امير اغلبي «ابوالعباس محمد بن اغلب» اطلاع داد و او هم از اين تصميم مجاهدين شگفت زده و مسرور شد و با ارسال تجهيزات جنگي و مواد غذايي و نيرو به مجاهدين ياري رساند. اين لشكر در سال 231 هـ. ق به سواحل ايتاليا رسيد. آنها به مصب رودخانه تفيري رسيدند كه شهر رم در مسير آن قرار داشت. در آن زمان ديوارهاي شهر رم همه شهر را در بر نمي‌گرفت بلكه محله مذهبي شهر كه دو كليساي مشهور پطرس و پولس و تعداد زيادي از معابد و ديرها و قبرهاي قديمي در آنجا قرار داشت، آن سوي ديوار شهر بود و هيچ ديواري دور آنها نبود زيرا نصارا عقيده داشتند كه آنجا منطقه مقدسي است و از آسمان حمايت و محافظت مي شود!! اين محله نخستين جايي بود كه مورد حمله مجاهدين قرار گرفت و گنجها و ذخائر غير قابل وصف آن به غنيمت آنها درآمد. در ادامه شهر را محاصره كردند و چيزي نمانده بود كه رم سقوط كند، لذا پاپ سرجيوس دوم پاپ وقت مسيحيت، بر آن شد كه براي نجات شهر حمله اي همه جانبه بر ضد مسلمانان ترتيب دهد. بنابراين از پادشاهان و امراي اروپا درخواست كمك كرد. لويي دوم امپراطور وقت فرانسه، سپاه بزرگي را براي نجات رم و كليساهاي آن فرستاد. از سوي ديگر به علت بروز اختلاف نظر بين فرماندهان سپاه مسلمانان، دست از محاصره برداشته و با غنائم و اسيران فراوان به سيسيل بازگشتند.
در تاريخ فتوحات دريايي مسلمانان فتحي شگفت انگيزتر و خوشايندتر از حمله مسلمانان به شهر باستاني رم وجود ندارد. مسلمانان دو مرتبه به شهر امپراطوران روم حمله كردند و متاسفانه در منابع اسلامي هيچ گونه خبري در اين خصوص و موارد مشابه آن وجود ندارد و اگر هم باشد بسيار كوتاه از كنار آن گذشته اند زيرا چنانكه گفتيم بيشتر اين حملات از سوي غازيان داوطلب انجام مي شد كه به دستگاه خلافت وابسته نبودند. از اين رو بيشتر مورخان مسلمان چيزي درباره اين قهرماني ها و فتوحات اسلامي نمي دانستند. بيشتر اطلاعات ما درباره اين غزوات از منابع اروپايي بدست آمده است. درباره اين حماسه بزرگ مختصرا مي توان گفت كه مجاهدان داوطلب بعد از رايزني بين خود تصميم گرفتند كه به شهر رم حمله كنند. اين تصميم را با حاكم جزيره سيسيل «فضل بن جعفر همداني» درميان گذاشتند و او هم اين موضوع را به امير اغلبي «ابوالعباس محمد بن اغلب» اطلاع داد و او هم از اين تصميم مجاهدين شگفت زده و مسرور شد و با ارسال تجهيزات جنگي و مواد غذايي و نيرو به مجاهدين ياري رساند. اين لشكر در سال 231 هـ. ق به سواحل ايتاليا رسيد. آنها به مصب رودخانه تفيري رسيدند كه شهر رم در مسير آن قرار داشت. در آن زمان ديوارهاي شهر رم همه شهر را در بر نمي‌گرفت بلكه محله مذهبي شهر كه دو كليساي مشهور پطرس و پولس و تعداد زيادي از معابد و ديرها و قبرهاي قديمي در آنجا قرار داشت، آن سوي ديوار شهر بود و هيچ ديواري دور آنها نبود زيرا نصارا عقيده داشتند كه آنجا منطقه مقدسي است و از آسمان حمايت و محافظت مي شود!! اين محله نخستين جايي بود كه مورد حمله مجاهدين قرار گرفت و گنجها و ذخائر غير قابل وصف آن به غنيمت آنها درآمد. در ادامه شهر را محاصره كردند و چيزي نمانده بود كه رم سقوط كند، لذا پاپ سرجيوس دوم پاپ وقت مسيحيت، بر آن شد كه براي نجات شهر حمله اي همه جانبه بر ضد مسلمانان ترتيب دهد. بنابراين از پادشاهان و امراي اروپا درخواست كمك كرد. لويي دوم امپراطور وقت فرانسه، سپاه بزرگي را براي نجات رم و كليساهاي آن فرستاد. از سوي ديگر به علت بروز اختلاف نظر بين فرماندهان سپاه مسلمانان، دست از محاصره برداشته و با غنائم و اسيران فراوان به سيسيل بازگشتند.
+ نوشته شده در جمعه شانزدهم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 11:17 توسط محمد مسلمان
|
بسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ