مادرم…
مادرم…
بزرگ شده‌ام ولی پیش مادر هنوز کوچکم. بسوی پیری رهسپارم اما نزد وی هنوز کودکم. او تنها کسی است که اشک، شیرو خونش را فدایم نمود. همه‌ی مردم فراموشم کردند، مگر مادر. همه رهایم کردند جز مادر. همه ی دنیا برایم تغییر کرد مگر مادر.
+ نوشته شده در پنجشنبه دهم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 22:19 توسط محمد مسلمان
|
بسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ