زن و حق اهليت (حق شهروندي)
زن و حق اهليت (حق شهروندي)
هدف از اهليت حقوق مدني از قبيل: مالكيت: تصرف در املاك و دارايي و راهاندازي قراردادها، روابط و جز آنها ميباشد.
پيداست كه ملل باستان اهليتي براي زن قرار نميدادند. به همين خاطر از حقوق مدني محروم بود. در وقتي كه ملل باستان چنين ميپنداشتند كه زن تحت پوشش مالكيت مرد قرار دارد و ميتواند هرچه بخواهد با زن بكند، در همان وقت نيز امري طبيعي بود كه چنين پندارند كه برده و فرد استثمار شده توام با اموالشان از آن آقايشان باشند.
هند برهمايي، چين، ژرمن و بربريهاي اروپا، نه حق مالكيت به زن ميدادند و نه حق ارث بردن. يونان نيز راه آنان را دنبال ميكرد؛ به دختر جز در صورت نبودن پسر، ارث نميداد. اما آيين روميها رفتارهاي توام با افراط و تفريط با زن داشت. اين نوع نگرش به زن سلطهي خود را نيز بر بسياري ازتمدنهاي جديد تا زماني نزديك به عصرب حاضر، تداوم بخشيد.
محمد جميل بيهم در كتاب خود به نام «زن در اسلام و تمدن غرب» ميگويد: