تفسیر قرآن

حكم روزه و حكم تارك آن

س: روزه گرفتنِ ماه رمضان چه حكمي دارد؟

ج: روزه ي ماه مبارك رمضان بدليل نص كتاب، سنت، و اجماع مسلمين فرض است، الله تعالي مي فرمايد:[ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (١٨٣) ] ( بقره:183)

«اي كساني كه ايمان آورده ايد روزه بر شما فرض شده است همانگونه كه بر كساني كه پيش از شما بوده اند فرض بوده است باشد كه پرهيزگار شويد.»

 [شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ] 

«ماه رمضان همان ماهي است كه قرآن در آن نازل شده است تا مردم را راهنمايي كند و نشانه ها و آيات روشني از ارشاد باشد و ميان حق و باطل جدايي افكند، پس هر كس از شما فرا رسيدن اين ماه را دريابد بايد كه آن را روزه بگيرد.» (بقره:185)

پيامبر اكرم صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرموده است:[ بُنِيَ الإسلام علي خمس: شهادةِ أن لا إله إلا الله، و أنّ محمداً رسول الله، و إقام الصلاة، و ايتاءِ الزكاة، و صومِ رمضان، وحج بيت الله الحرام.][1]

اسلام بر پنج پايه استوار است:

-                      گواهي به اين كه هيچ معبود بر حقي جز «الله» وجود ندارد و محمد صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرستاده ي اوست.

-                      بر پا داشتن نماز

-                      دادن زكات

-                      روزه گرفتن ماه  رمضان

-                      حج بيت الله( براي افراد توانمند)

رسول اكرم صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ  فرموده است:[ إذا رَأَيْتُمُوهُ فصُوموا][2]

با رؤيت هلال، رمضان را روزه بگيريد.

به اجماع مسلمانان روزه ي ماه رمضان فرض است و روزه از اركان دين اسلام مي باشد، پس هر كس منكر فرضيت آن شود كافر مي گردد؛ مگر افرادي كه از كشورهاي اسلامي فاصله دارند و از احكام اسلام خبرندارند، براي اين افراد ابتدا بايد حكم روزه و ساير احكام تعريف شود، چنانچه پس از اطلاع و آگاهي باز هم بر انكار آن اصرار بورزند به كافر بودنشان حكم كرده مي شود. اما كسي كه از روي تنبلي و سهل انگاري آن را ترك مي كند خطر بزرگي در كمينش نشسته است. تا جايي كه بعضي از علما او را كافر گفته اند، ولي راجح اين است كه تارك روزه كافر نمي گردد؛ بلكه فاسق است.

  شيخ ابن عثيمين- مجموع فتاوي و رسائل( 19/11)